Skutecznie usuwanie osadu z oczyszczalni. Od czego zależy?

Oczyszczanie ścieków jest niezwykle istotne ze względu na ich biologiczną szkodliwość. Racjonalizacja gospodarki wodą to kamień milowy dla bardziej ekologicznego przemysłu. Zatem zamiast zatruwać naturalne cieki wodne poprzez wprowadzanie do odbiorników nieoczyszczonych zużytych cieszy, roztworów, koloidów i zawiesin oczyszczalnie komunalne, przemysłowe i zakłady uzdatniania wody muszą poddać je wieloetapowemu i skutecznemu oczyszczaniu – takiemu, które doprowadzi do ich maksymalnej czystości przy utrzymaniu optymalnych kosztów. Jednym z zasadniczych etapów oczyszczania jest mechaniczne oczyszczanie ścieków. Pomaga usunąć grubsze zawiesiny organiczne i mineralne, a także ciała pływające. Na tym etapie osadniki są niezbędne do usuwania osadu. Od czego jednak zależy ich skuteczność?

Od czego zależy skuteczne działanie osadnika?

Osadniki są wykorzystywane na różnych etapach oczyszczania i przy różnych rodzajach cieczy i typach osadu; osadniki wstępne i wtórne, osadniki pokoagulacyjne, osadniki z pakietami wielostrumieniowymi oraz osadniki flotacyjne mają różne specyfikacje, zatem skuteczne usunięcie osadu będzie zależne także od poszczególnych uwarunkowań. Niemniej istnieje zasada stosująca się do każdego osadnika – każdy osadnik musi bowiem być wyposażony w odpowiednie rozwiązania technologiczne, aby osiągnąć maksymalną skuteczność. Z kolei aby sprzęt idealnie się spisał, musi być skonstruowany przy użyciu wiedzy, doświadczenia i w oparciu o odpowiednie badania. Tak też przykładowo w przypadku zgarniacza dennego w osadniku prostokątnym jego zgrzebła muszą być w odpowiedniej ilości i o odpowiednich profilu. Szybkość ich poruszania powinna być dostosowana do rodzaju osadu. W celu usprawnienia procesu usuwania osadu, należy zadbać o sedymentację. Do tego potrzebny jest odpowiedni flokulator. Słowem, kluczem do skutecznego usuwania osadu jest jakościowe wyposażenie osadnika. Zastosowanie wartościowych rozwiązań technologicznych odwdzięcza się efektem w postaci cieczy o wyraźnie niskiej wartości parametru BZT₅ (ilość miligramów tlenu rozpuszczonego w decymetrze sześciennym wody zużyta przez bakterie tlenowe w ciągu pięciu dni; parametr używany do określenia ilości zanieczyszczeń w ściekach)  w porównaniu do jej oznaczeń na wlocie do oczyszczalni.